PİJAMALI DENİZ FENERİ
Yine baþýný cama dayamýþtý Ömer
Ahþap ve her yanýndan rüzgar giren
eski evlerinin camýna
Karþýdaki mendireðin ucundaki fenerdeydi gözü
Babasý gelecekti
Ömer´e annesi yýllar önce öyle söylemiþti.
Hani balýkçý teknesiyle denize açýlan babasý.
Iþýðýn vurduðu her balýkçýyý o sanmýþtý
Baba kelimesinin yazýlmasýný ilkokula baþladýðý
bu yýl öðrenmiþti.
Baba yazýn,demiþti öðretmeni,
O “Babam Yok” yazmýþtý.
Yýllardýr camýn arkasýnda babasýnýn dönmesini bekliyordu
Bir gün dayak bile yemiþti annesinden
Ama dayaðý kendi yediði halde
annesinin niye aðladýðýný hala çözememiþti.
Çok da güzeldi feneri
Deseni pijama deseni gibiydi
Uzaktan konuþurdu onunla
Sen bilirsin “Babam ne zaman gelecek” diye sorardý.
Yine beklediði bir akþam
Yorgunluk çökmüþtü üzerine
Son kez bakýp yatacaktý fenere
Ama fener yoktu
Korktu bir anda
Fenerin yerinde pijamalý bir adam duruyordu
Dikkatli baktý, babasýydý o
Resimlerinden tanýdýðý babasý
Koþup sarýlmak istedi babasýna
Ama içeri giren soðuk rüzgarla uyandý
.... .... .....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.