mo
YALNIZLIĞIM
Ben mi koþuyorum,yýldýzlar mý kaçýyor geceye doðru?
Alnýmda bilmediðim fezanýn yorgunluðu,
düþlerime yaslanmýþ gözlerim
midemde bir yumru.
Ellerimi tarif edemem sormayýn bana onlarý ,
ellerim keskin býçak yarasý,
dilimde bir tortu...
Bu kadar mý sönüktü yýldýzlar ezelden beri ?
Yoksa baktýðým yermi bu kadar flu?
Umutlar besliyorum ,umutlar kurutuyorum bir bir yüreðimde
anlamsýzlaþan bir sözcük gibi tekrar edildikçe
ve ayrýmýna vardýkça yaþamýn,
kendime yabancýlaþýyorum...
iþte bu denli yabancýlaþtýðýmdandýr,yalnýzlýðým
kutsuyorum yalnýzlýðýmý umudumu kuruttuðum yüreðimde.
Kuþlar bile göç ediyor vakitlerinden evvel ,
anam sütten kesiyor obur gövdemi,
sevdiðimin elleri yok ellerimde...
Nedir insaný yakýnlaþtýran bir adým?
Ya da uzaklaþtýran kaçarcasýna?
Sýðýnmak mý kör dilsiz kaldýðýnda?
Ya da kendine acýmak mý sevda?...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.