SÜKÛT EDER KÂİNAT

Çehreler baþkalaþýr, dermaným aþký ekler
Bütün diller kýrýlýr, sükût eder kâinat
Hislerim törpülenir, ummaným meþki yükler
Bütün eller yarýlýr, sükût eder kâinat


Birer birer düzelir, mâtemlerin yokuþu
Kalbime þevkle dolar, ansýzýn cennet kuþu
Gecelerden sabaha, kalýr hep tatlý huþu
Bütün güller kurulur, sükût eder kâinat


Aðlarýmdan çekilir, isyanlarýmýn sesi
Yanan dilde bozulur, hüsranlarýmýn sesi
Yaklaþýnca baðýma, ezanlarýmýn sesi
Bütün yeller durulur, sükût eder kâinat


Mecnunumun kor aþký, titrer durur gözümde
Zikir tüten damlalar, akar durur sözümde
Kývýlcýmlar tutuþur, ateþlenir közümde
Bütün çöller burulur, sükût eder kâinat



Sosyal Medyada Paylaşın: