Yaşamak zorundaysan
Çirkinim diye güzele sövmek niye ?
Aðýz dolusu söv ,çirkinliðe.
Göreceksin bak sende,
Dönüp bakmayacak hiç kimse.
Çýlgýn akan ýrmaða söv.
Üzerinde köprüsü olmayan nehire.
Baþý karlý dumanlý daðlara,
Çýð tuzaklarý hazýrladýysa.
Söv kara kýþýna,bahtýna,fukaralýðýna.
Söv ana avrat düz git,
Söz etmez kimse sana,
Yolun yoksa gitmeye,
Suyun yoksa içmeye,
Yakmaða ýþýðýn yoksa,
Söv ana avrat gelmiþine ,geçmiþine.
Fabrikalarýn bacalarýndan çýkan dumanlar solduysa,
Bir günün akþamýnda,
Aþkýn kor ataþlara düþtüyse.
Bana sorma,söv ana dilinde.
Abidik gobidik demeden
Evelemeden,gevelemeden.
Ben açsam,aþýksam,
Vurdum duymaz bir ülkenin evladýysam,
Ben vatandaþ,ben insansam,
Sövki dinsin acýlarýn,
Kapansýn yüreðinde kanayan yaran.
Her ne kadar bahtsýz vede umarsýz,
Bir hayatýn ivmesinde,
Yaþamak zorundaysan,
Ve buna katlanabilmek için,
Olmak gerekiyorsa insan.
Sende insan gibi söv.
Bedelini ödediðin bütün sevdalarýn,
Tutukluluðu devam ediyorsa,
Bir yerlerin kanýyor ve acýyorsa,
Ve uzattýðýn bütün eller boþlukta kalýyor
Apansýz düþlerden uyanýyor,
Kanter içinde kalýyorsan.
Daha ne duruyorsun.
Hayat dediðin bu mecra
Kaldýrýr bütün sövmeleri,
Ve bütün sövmelere yer ayýrmýþtýr kendince.
Sen dilin döndürdüðü kelme hakkýný kullanmaktasýn sadece.
16.05.2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hayrullah Cırık Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.