Ýflah olmaz bir aþkýn, Kahramanlarýydýk biz. Ben yanýyordum, Sen yakýyordun. Ben aðlýyordum, Sen gülüyordun. Ne bana geliyordun, Ne terk edip gidiyordun. Bir anafor gibiydin, Beni içine çeken. Bir kýsýr döngüde Dönüp duruyorduk. Tam sana kavuþacakken, Birden ayrýlýyorduk. Ne yapsam olmuyordu, Bu aþký kurtarmak için, Ama sen anlayamadýn Benim büyük sevgimi Oyuncaðýn olmayacaðým Benle oynayamayacaksýn Yok ettin aþkýmýzý Terk ediyorum seni… ZALOÐLU Sosyal Medyada Paylaşın:
zaloğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.