GEÇ KALAN TÖVBE
Ne kadar geç kaldým tövbe yolunda,
Gufran sahibiyle açtým arayý.
Ehli harabatým iþin sonunda,
Viraneye döndü, gönül sarayý.
Doðru yol zannedip eðri gitmiþim,
Ne yapsam, her iþte zarar etmiþim,
Müflisim Ya Rabbi, hepten bitmiþim,
Tercih etmesem de, aþka parayý.
Niyetim mi bozuk, aklým mý sakat?
Gayri gücüm bitti, kalmadý takat,
Baþým dik, yüzüm ak, istedim fakat
Beyaz edemedim, bahtý karayý.
Tutunduðum dallar elimde kaydý,
Mutluluk he zaman, beni yok saydý,
Nefsim tövbe etti, ardýndan caydý,
Ýsyanlar içinde, attý narayý.
Ben ne erdemliyim, nede vakarlý,
Vicdaným lekeli, aklým hasarlý,
Affýna sýðýndým, yalvar-yakarlý,
Nasip et Allah’ým, bize VERA’YI.
Ne cömertlerdenim, ne özverili,
Önümde günahlar tek tek serili,
Can gözümde zift zift perde gerili,
Al þu körlüðümü, ver Dilara’yý.
Ya Rabbi nurlandýr, nârýnda yakma,
Boynuma þakilik yaftasý takma,
Lütfünle nazar et, kahrýnla bakma,
Yaralý kalbimden, al þu yarayý.
07-01-1997…Mustafa YARALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.