Ah sevgili,senden kalan her ne varsa, seni hatýrlatan bir küçük anýya bile razýyým. Ellerin ellerime birkez daha dokunsa, yansýn bedenim sualsiz,sensizde yanmayacakmýyým ?
Kaybolan kalbin,hasretin yokluk, aynada yüzüme öfkeyle bakan. Dolmuyor ne yapsam bu sonsuz boþluk, bu kaçýncý þimþek,kalbimde çakan...
Dokun bana,rüyada olsa dudaðýmý titret, sýcacýk nefesin gezsin tenimde. Geleceksen eðer,yýlllarca beklet, ýzdýraptan baþka ne var,dünümde bugünümde...
Dað taþ üzülür feryad eden halime, koþarým sonu olmayan viran sokakta. Bunca zaman yandýmda,küller kaldý elimde, ineceðim kimbilir hangi durakta...
Ateþ ateþ ismini yudumlar sesim, çölde su diye sarýlacaðým. Gelsede zamaný en son nefesin, kucaðýnda ölmek için yalvaracaðým...
Saçlarýmý tel tel okþa ne olur, göðsünde bin asýr uyutup kokla. Senden kalan hatýra,acý yokluðunmudur, ölsemde sök kalbimi,avuçlarýnda sakla...
Ey iç çekiþimi diyar diyar gezdiren yaðmur, sana getirsin tüm umutlarýmý. Ayrýlýk sýrtýma yüzyýllýk kambur, ellermi okuyacak yazdýklarýmý ?
Son satýr son gözyaþý en son gidiþim, seni uðurluyorum sonsuz bir yere. Bu aslýnda kendimi terkediþim, bekle beni...döneceðim...belki birgüne,belki mahþere...
enginname...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kelâm İşçisi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.