Hepimiz kendi Belma Sebil’imizi bekler dururuz Böyle ayrý böyle uzak birbirimizden habersiz Seyre dalýp dururuz Bakakalýp ýsýrýlmýþ maviliklerimize Soðuk bir tebessümde donarýz. Buz tutar kirpiklerimiz Hani eritir de sýcaklýðý denizin Kara kýþ ortasýnda Yanaklarýmýzdan süzülür acýlar Duruluruz... Demini alýr bir yandan sevda Yosun kokusu, denizin sesi Öte yandadýr Sormaya çekindiðimiz o soru kapýda durur Biz konuþamayýz Susmaktan yoruluruz. Kelimelerdir aciz kalan Bir yakamozun eþiðinde Martýlar kollarýmda geceyi esenlerken Sustuklarýmýz Ýnadýna haykýrdýklarýmýzdýr aslýnda Yaþadýðýmýzdandýr susmamýz Susarýz baðýra çaðýra
15.05.09
Nadir
üç ’deniz’in katkýsý ile...
Sosyal Medyada Paylaşın:
astakoz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.