BİLMELİSİN
Ne fýrtýnalar esiyor yüreðimde,
ne kasýrgalar kopuyor bilmelisin...
Sessiz çýðlýklar yankýlanýyor dört köþede,
kýyamet koptu gittiðinde bilmelisin...
Acýlar içinde kývranýyor bedenim,
yokluðunun ürpertisindeyim bilmelisin...
Ne seller aktý gözlerimden sensiz,
ruhum hala sana teslim bilmelisin...
Ne aþklar geçti üzerinden,
hiç biri doldurmuyor yerini bilmelisin...
Her köþe seni hatýrlatýyor bana ,
geceler sensiz zor geçiyor bilmelisin...
Sensizlik þarabýný içiyorum kadeh kadeh,
unutmaya yetmiyor seni bilmelisin...
Kör karanlýklara atýyorum kendimi,
yine seni buluyorum bilmelisin...
Ne isimler unuttum,ne isimler söyledim,
ama adýn düþmüyor dilimden bilmelisin...
Sonum bitecekse senin sevginlr bitsin,
SENÝ ÇOK SEVÝYORUM bilmelisin...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Karanlığın Kızı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.