BULURUM KENDİMİ

hayat içi dolu ama anlamsýz bir telaþ................
............koyma arkadaþ kendini yarýn için savaþ

gençliðine aldanýp gülüp geçme ,
.........................yaþlanýnca anlarsýn
ölümü sen hiç düþünme,
.........................baþýna gelince kavrarsýn


zemde yol alýrým içimde bir garip telaþ
ne içindir bilmemki bu anlamsýz savaþ
dökülen gözlerden damla damla yaþ
gecenin karanlýðýnda bulurum kendimi

varlýðým bir anlam katarmý dengime
yýðýlan öfkelerim takýlýr bendime
hesap sorarým gece gündüz kendime
kah-ýn narýna tutulur yüreðim

yorarým yollarý tersinden düze
dertleri biriktirip býrakýrým güz-e
üzüm buðusunda hüzne dalarým
karanlýðýn ortasýnda kendimi ararým

bir tabir olsan dilimde hece
katarým sana anlamlar nice
gel görki þuhale bir zaman biçe
þafaklar sökmeden doðarým sessizce

karabaðlanmýþ yüreðim naçar
yine gönlümde laleler güller açar
ruhum durmaz bedenimden kaçar
topraða düþmeden bulurum kendimi

yaprak misali düþmeye dalýndan
vakit geldi soldunmu gençlik çaðýndan
vur elleri dizlere boþalsýn baðýndan
hesabým görülmeden bulurum kendimi

kara topraða bürünmeden bedenim
daha suallerle yoðrulmadan hederim
þu dünyalýk geçti tüm heveslerim
henüz tükenmeden saçýlýr servetim
ateþlerde kor olup bulurum kendimi

ölümü yattýðýn zaman yastýðýnýn altýnda,kalktýðýn zaman karþýnda bil
...........................ölüm bize bu kadar yakýndýr.




Sosyal Medyada Paylaşın: