Zaman beni bir kalburdan eliyor,
Çocukluðum kuzu gibi meliyor !
Oyalanma býrak! Þimdi gel diyor;
Fark eder mi, tok olalým, yahut aç ?
Oynayalým köþe-bucak saklambaç...
Býrakýp ta beni nereye gittin,
Kaldým bir baþýma iyi mi ettin ?
Çocuk gözlerimde bak kýyametin!
Söyle! Býrakýp da gittin, ne hakla?
Bekliyorum seni çelik-çomakla...
Sen büyüdün boynum kaldý bükülü,
Koparmadým diktiðimiz o gülü,
Ogün, bugün, kapýlarým sürgülü;
Görün hadi! Bugün çýkýp gel kaþtan,
Aha! Bir top diktim yeni kumaþtan.
Gidecektin madem, neden bir olduk,
Bir bedende, nasýl böyle savrulduk,
Tek kurþunla ikimiz de vurulduk;
Annem gidek diyor çimen basmaya,
Sensiz götürürler beni asmaya...
Sen kal þimdi, çare yok, ben büyürüm,
Gittiðin yollarý ben de yürürüm,
Gün doðunca neler olmuþ görürüm;
Ölene dek, bizim ile kalýr mý,
Alsam uçurtmamý ayýp olur mu?
Daðlar benim, uçuyorum kayarak,
Sen görmedin, bisikletim çift bayrak,
Bir gülümse, ister gel aðlayarak...
Ýstediðin yerde beklerim seni,
Billah! Kandýrýrým yine annemi.
Bir gurbetten döner gibi gelirsem,
Mümkün olsa bir gün sana büyürsem,
Yine koyaklarda türkü söylersem;
Hoþ geldin diyerek öpsen alnýmý,
Birlikte söndürsek bu yangýnýmý...
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.