Bir bohça gibi taþýyoruz birbirimizi Yamalý. Bazen ben seni, Bazen de sen beni. Ben sensiz ölüm oluyorum , Sen bensiz olunca renksiz. Itýrlarýn kokmuyor, Hep ayný nefesi soluyor o vakit insanlar, Tramvaylar neþesiz oluyor, Denizler dalgasýz. Martýlar boþuna uçuyorlar. Kuytularda boþuna dolaþýyor karanlýk. El deðmedik ormanlarýn olmuyor. Güneþ boþuna doðuyor, Boþuna ötüyor horozlar! Biliyorum, Ben olmayýnca, Sessiz bir çýðlýk senin için de hayat Yuvarlanmýþ gidiyoruz. Bilinmeyen bir meçhul mi gittiðimiz? Hayýr. Hayallerimizin götürdüðü yere gidiyoruz. Gittiðimiz yer, Hayalimizdeki yer olacak. Limaný olmayan kýyýlar... Boþluk ... ve alabildiðine karanlýk. Aydýnlýk tek þeyim , Yine sen olacaksýn "Hayat ýþýðým "
Sosyal Medyada Paylaşın:
bahadır Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.