GECEYE SESLENİŞ

Uzun ve kýldan incedir geceler
Sýrat gibi
Kimi düþmekten korkar
Kimi düþürülmekten
Masmavidir gözleri
Yutmak için kollarýný açar
Döndürür sýmsýcak nefesiyle baþýný
Sýrattan uzundur geceler

Ýsyanlar karanlýðýna karýþýr
Duymaz kimseler inleyiþlerini
Þafaða duyurmak istersin
Gider gölgelerin ardýna sýðýnýr
Güneþse yoktur daha ortalarda
Kayboldum sanýrsýn bu kara dehlizde
Dipsiz karanlýk bir kuyudur geceler

Dalga sesi gibi çaðýrýr seni
Sýcacýk güneþ gibi kandýrýr
Çaresizliðinin üstüne karabasan gibi çullanýr
Çullanýr ; sesini keser geceler

Sýrat geçsin ister yolcu
Geceler geçmesin
Terk etmesin beni
Haykýrsýn ,inlesin sabaha kadar
Yalvarsýn bana
“Ey gece !Geç n’olursun
Yok mu bu gecenin sabahý Allahým!”

Sen yalvarýrsýn o güler
Tesbih gibi elinde uzar geceler
Döner yine baþa gelirsin

Yok olmak yoktur onun içinde
Yokluk kara topraktýr
Hele bir de ümitsizlik girdabýna düþersen
Örümcek gibi sarar seni geceler

Ama ben varým ey gece!
Ne kadar uzun ,karanlýk olsan da
Ben varým!
Ümitle cilaladým kalbimin kara noktalarýný
Geceden kurtardým onlarý

Senin içinse üzülüyorum ey gece
Senin günlerin , “gecelerin” sayýlý
An gelecek
Yakalayamayacaksýn tesbihin baþýný
Çünkü hep gündüz olacak!

Ne yapsan nafile
Boþuna uðraþma
Kandýramazsýn beni
Ve artýk korkmuyorum senden
Ürkütmüyor kollarýn beni
Biliyorum ki
SEN GEÇECEKSÝN

Güray Aksoy

Sosyal Medyada Paylaşın: