Bir benle sen yaratamadýk o büyük sevdadan... Gece güneþi gibi asla doðmayacak bir hayaldin gözlerimde, ve hiç açmayacak papatyalarla donatmýþtým bahçemi Kara bir hiçlik duygusuydu yüreðimdeki belki de... Yangýn misali ateþlerle kaplý yüreðimde Sonu olmayan bir dönüþümdü yaþadýðým ve olmayacak bir düþtün gecelerimi karartan Vuslatýnda çocukluðumu bulurdum Ne çok aðlardým gecelerinde Ne çoktu kalp yorgunluðum ve ne kadar küçüktüm gözlerinde.
Bir senle ben yaratamadýk o büyük sevdadan... Türkü gibi dilime dolandýðýn anlarda Kaç mýsralýk sevgin vardý ve kaç satýr yazardýn uðruma? Geliþinle doðan güneþe yüzümü döndüðümde Yüreðimi ýsýtýr mýydý gözlerin ve kaç parçaya bölünmüþtü ellerim sen giderken? Hangi sevdalardan geçtin beni kedere koyarken... Sosyal Medyada Paylaşın:
asabiyazar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.