BU GECE(2)
Kalemim kaðýdýna sitem ediyor
Yaþantýmýn dengesi þaþtý bu gece
Sevinccim hüznüme yenik düþüyor
Kaným damarýmdan taþtý bu gece
Sýrtýmý dayadýðým bir aðaç gibiydin
Yapraðýn dibine düþtü bu gece
Ýki yüzlü oldðunu yeni öðrendim
O masken önüne düþtü bu gece
Ben dostum diye sevmiþtim seni
Dostluðun sýrtýmdan vurdu bu gece
Yaþama sebebimdin benim gözümde
Burnumda toprak koptu bu gece
Sen kýlýçtýn elimde zarif ve keskin
O kýlýç kýnýný kesti bu gece
Nasýl býrakýpta gittin ellere
Nefretim sevgimi aþtý bu gece
Gece ile gündüzün farký kalmadý
bütün uykularým kaçtý bu gece
Gidiþinin ölümden hiç farký yoktu
Son vedan yüreðimi yaktý bu gece
Sanmaki hep böyle sakin ve suskun
Ýnan kan beynime vurdu bu gece
Þimdi senle deðilde sensiz olmanýn
anýlar hesabýný sordu bu gece
Hangi meyhanede kafayý çeksem
kadehede suretin vardý bu gece
Gözlerim yanyana bir çift görünce
Ellerim koynumda kaldý bu gece
Aþktan baþka birþey demeyen dilim
Ýsyanýn eþiðinden döndü bu gece
Tutmak için ellerini bekleyen elim
Yüreðime kelepçe vurdu bu gece
Ben aðlamam derdi deli yüreðim
Göz yaþým okyanusa aktý bu gece
dilimden dökülen son iki hece
Ben artýk bittim dedi bu gece
Hayalýn kafamda bir silah gibi
Alnýmýn ortasýndan vurdu bu gece
Tam herþey düzeldi unuttum derken
Mektubun elimde kaldý bu gece
Hani belki gelir diye beklesem boþa
Saatler vuslatý vurdu bu gece
Bende isterdim ya iyi söz desem
Terbiyem haddini aþtý bu gece
Deli Hikmet
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.