SORUYORUM KENDİME

Hep soruyorum kendi kendime,
Yalnýzlýðýn bilinen gerçek adý ne,
Bunca çekilen sýkýntýlarýn içinde,
Her þey açýk, açýk görülmekte..

Hüzünlendiðim bazý anlarda,
Birini aradýðým bazý zamanlarda,
Gecelerin zifir karanlýklarýnda,
Kendimden uzaklaþýyorum o anda..

Gözlerimin birini beklediðinde,
Ümit ýþýklarýnýn söndüðünde,
Derin düþüncelere girdiðimde,
Yaþýyorum iþte o an hayallerimle,

Havanýn buðusu üstümdeyken,
Bazý þeyleri unutmak istiyorum,
Unutmak istesem de bitiremiyorum,
Ben nerde hata yaptým diyorum..

Yürüdüðüm bu yol uzaklaþtýrýyor beni,
Umutlarýmý veriyorum göreceklerimi,
Bakan gözlerin neler dediklerini,
Neden böyle hep yaþlar akýttýðýný..

Hayatýn bütün yaþam kavgasýný,
Eðri doðru bütün yaþadýklarýmý,
Macera deðil bütün yaþadýklarýmý,
Soruyorum diðerlerinin ne anladýðýný..

Adýna hiç bir zaman koyamýyorum,
Bedenimde bazen hüzün taþýyorum,
Asiliðimi bencilliðimi karýþtýrýyorum,
Yürüyorum ardýma hiç bakmýyorum..

Tüm umutlarýmý yarýna veriyorum,
Yarýným hep güzel olsun istiyorum,
Bunu her zaman kendime soruyorum
Yalnýzlýðýmýn adý acaba ne diyorum………

Sosyal Medyada Paylaşın: