Can yaðmurlarý yaðarken üzerimize,
Var mýydý böyle boyun bükmek,
Azar yemiþ çocuk misali,
Dar aðacýnýn yaðlý ipine,
Asmýþken kekeme umudu,
Var mýydý lal diline yalakalýk yapmak.
Yedi düvel zindanlarýnýn duvarlarýnda,
Aðlayan mor menekþeler açtýrmamýþ mýydýk ha.
Hem de bu imkansýzlýðýn döþünde hançer sevdamýzda.
Zalim pýnarlardan aðlayan bir sevdanýn,
Gözünün yaþlarý akarken,
Biz seninle susuzluðu su etmedik mi.
Var mýydý ha,
Var mýydý yudumlarý aþýrmak böyle masumca yanarken.
Gözlerin,
Kömürlerden çalmýþ gözlerin,
Gök mavisi süzülüþleri raksettirmiyor muydu bakýþlarýnda
Hem de güvercin çalýntýlarýnda.
Yasak bahçelerin meyveleri dudaklarýmýzda,
Tedirgin aç ýsýrýklarýmýz vardý hani.
Acýlarýmýza banar banar yerdik yasaklýðýnda.
O kadardý iþte
O kadar.
Acý süzmesi nefesleri çekerken ciðerlerimize,
Canýmýz acýmýyordu küskün beraberliklerimde bile.
Yaþýyorduk çalýntý sevdalarýn hayatlarýný.
Düþünmüyorduk,
Düþünmüyorduk hangi kahpeliðin çýkmaz sokaðýnda,
Bir köþe baþý ayyaþý yapacak diye yarýnlarý.
Var mý ya,
Varmý.
Ölümse ölümdü,
Kabulümüz dü.
Yedi cihanýn reddi bu sevda,
Soðuk mezarlar altý düðünümüz dü…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.