Þu yedi kat gök tavan üzerime çökse
Bedenim paramparça.yüreðimde yaþarsýn
Þöyle ki ;
Herkese daðýtýlan þu nefesten bile
Sensiz bir nefes alýrsam ihanetim sayýlsýn.
Hani gün doðarda uyanýr ya kainat,
Hani yaþam yeniden baþlar ya her þeye inat,
Her sabah sen dünyama yüreðimden doðarsýn.
Eðer,
Eðer sensiz bir güne uyanýrsa gözlerim,
Baktýðým her yer ihanetim sayýlsýn…
Soðuk yüzüyle sýrýttýðýnda ölüm,
Ve son nefeste yoksam yanýnda gülüm.
Bir ceðennemde rabbim benim için yaratsýn.
Anamýn kucaðýndan topraðýn kucaðýna kadar
Sensiz yaþarsam eðer,
Yaþadýðým bu hayat rabbime ihanetim sayýlsýn.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.