Dað taþ dile geldi de,bir sen gelmedin dile. Ölüler mezarlarýndan fýrladýlar, Kulaklarý saðýr eden çýðlýklarýma. Ne yazýk ki bir sen duymadýn. Düþman ettin beni bende kendime.
Çýldýrmýþ gibiydi gök, Nesi var nesi yoksa saldý yeryüzüne. Sonbahar ya þimdi.... Dökülen yapraklar da boyun büktü,gözlerimdeki hüzne. Ne yazýk bir sen görmedin, bendeki beni, Düþman ettin,beni bende kendime.
Güzellikler nasýlsa eskir bir gün. Görmedi gözlerim asýl yüzünü kötülüðün. Beynimi kemirirken türlü düþünceler gün be gün. Beni sana baðlarken, bilmem ki neydi düþündüðün. Gün dövünme vaktidir, dövün gönül dövün.
13.05.2009 Nisan Yaðmuru20
Sosyal Medyada Paylaşın:
nisan yağmuru20 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.