deminde giderken zaman
hayat masalda
karþý candan düþer sinyal
cýrrr cýrr ..cýrrrt
geldi tamda özlenen o zamanda
aloo...aloo...
efendim...buyrun benim
ben... ben... hani o varya...
zaman durdu
ses dondu...
kulaksa onikiden vuruldu
zerafetin kýyaðýydý gönle sýzan,
ses titremesi davudi naðmeli.
bir an yirmi beþ yýl gençleþti duyan
naðmenin kurgusuna kapýldý adam:
sen...sen...,
ne kadar genç sesin
konuþan sanki bir tatlý melekti,
yansýmýþtý güzellik kalpten sese
adam uçuyor,adam pür neþe,
belkide yanýyor yada tutuþuyordu
kadýn tatlý tatlý konuþuyordu
ilmekler çözülüyor
gönül sayfasýna yýldýz kayýyordu,
düþüyor yýldýzlar sessizce
masum bir iz býrakarak...
sesin tadý öyle hoþ ve güzelki;
adam konuþmayý burda kesti
kadýn anladý belliki heyecan
istersen sonra çalam kapýný
yooo yoo dedi adam
sen konuþ ben susam
bir an kayboldu gözler
ta eskilerdedir adam
gülümsedi telefona bakarak
kadýnýn yadýna
seslendi içten içe tiz bir edayla
seni bende arayabilirmiyim madam
bir naðme duyuldu oracýkta hemen
evet, evet; memnuniyetle
gönüller kopmuþ coþarak
iþte servet dedi adam
yangýn had safhada,ýsýndý hava
telefonlar kesildi oracýkta,
buz gibi soðuk bir hava
hayale dalmýþken uyanmalýydý adam
karþýdan gülümsemiþti halbu ki madam
engin çöllere düþtü bir çýðlýk
kaybolmuþtu telefon,koptu aralýk
ses kesildi,baþladý yazmaya adam
gözlerim takýldý gönül teline
alamam yar alamam elinden
merak sardý þimdi dilinden
yol üstünde büyümüþ güllere
baktý; kur yapýyor bülbüller
gül dalýnda konaklýyor, dilinde naðmeler
as gönlünü tellere bana yine gönder
yapýþam gönül teline...
’’’gözlerden kaybolan gerçekler; hayal olarak bizde yaþarlar’’’
13-05-2009 hayrettin