TEBESSÜM

Yaratan saf ipekten yaratmýþ yüreðini,
Ýçinin vefa ile dolduðundan eminim.
Gizemlere sarýlmýþ sevgimin ereðini,
Adýný söylemeden bildiðinden eminim

Dayanýlmaz özlemin alevini söndürdü,
Çið taneli goncayý andýran tebessümün.
Mavilerde süzülen ak güvercin kondurdu,
Hazanlarda çýnlayan üç harfine sesimin.

Ne kadar küsmüþ olsam, dayanamam sözüne,
Gamzeli tebessümün çaðýrýrsa gelirim,
Nice sevgi meleði yuva yapmýþ özüne,
Kimseler bilmez ama seni bir ben bilirim.

Ayrýlýðýn seliyle yaralanmýþ bir daðým,
Ucu sevdayý aþan zirvemde ak bulutsun.
Vuslatýný beklerken gamla dolan bardaðým,
Gönlüm idama mahkûm, af için son umutsun.

Hüznüne sarma beni, gözlerinin aþkýna,
Yeniden ayrýlýða inan ki, dayanamam.
Yaralanmýþ kalbimle dalar huzur köþküne,
Hayalinle uyurum, bir daha uyanamam.

Mehmet Nacar
Sosyal Medyada Paylaşın: