kimseye kendimi sevdiremiyorum, yalnýzlýk öyle vahim ki, bir acayip köpek, paçalarýma inatla yapýþmýþ, sanki hep benimle güreþecek.
kimseye halým bildiremiyorum, halým hal deðil, durumum sitem deðil. sitem olsaydý geçerdi, geçen günler giderdi, giden zaman içinde, ýrak olur biterdi.
kimseyi yardýma çaðýrmýyorum, çünkü gelen bir baþkasýna can havli, giden ardýnda býraktý, kocaman bir diþ izi. ittende beter di onlar, en azýndan yalnýzlýk, güzel alýþkanlýklar yapar.
þiirimi burada sonlandýrýyorum, þiirimi kendime yoldaþ sayýyorum, þiir benim cigaram,yalnýzlýðýmý anlamlandýran duman. þiirde benim öksüzüm, þiirsellik umut yüklü batmýþ,kamaram. içinde neler yok ki, yaþadýðým acýlar, kahkaha atan anýlar, kendine kýzan adamlar, terk eden kýzýl saçlý bacýlar, yalnýz deðilim ama, þiir de beni tatlý tatlý paralar
Sosyal Medyada Paylaşın:
SPARTAKÜS Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.