içimden gelenleri yalýn halleriyle aktardým,þiir oldu. amacý,hedefi ve aracý olmayan, kendi baþýna,sade. çýðlýðý ellerce boðulmuþ, kendince tatminkar. aklýna gelecek bir þey yok ki, ya da seni taþ kalpli bilecek? sen düþman olmadýn bana, düþman beni bekleyen gelecek.
çok uzaktasýn anlaþýlan, beni çoktan terketmiþsin, haleti ruhiyem sensin, oysa sen recm etmiþsin
günahlarýn en büyüðü þimdi dipsiz çukurum, dipsiz çukur konuðum, tek misafirim sensin.
fakat sen yeni açan bir çiçek, çevresine iþkence eden, ya da herkes yanýnda mesut, memesi olmayan tek veled,ben.
herkese eþit hürriyet, sen ýlýk nihavend, Ýstanbul’da bir nefes, konstantin gibi enfes, bir tek bana gülmeyen...........
Sosyal Medyada Paylaşın:
SPARTAKÜS Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.