Yine varmýþsýn uykusuz sabahlara.
Mahmurluk yapýþmýþ yüzüne.
Düþlerinden düþmüþsün,
Dizlerin, kanrevan.
Yine gömlegimi giymiþsin.
Saçaklarýndan, kaným damlar.
Üzülme, dizlerinden degil,
bu kýzýl göl.
Arkasýda yýrtýktýr gömlegimin, önceden.
Sakla, tenimin tenine karýþtýgý o gömlegi.
Yakup’un kör gözlerini açanda,
Altý üstü, kanlý bir gömlekti.
Bahþettiðin mutluluktan dem vurdun.
Öyle yordun, öyle üzdün.
Beni tek sözünle vurdun.
At kýlýna baglý keskin kýlýç altýnda,
Kral olmayý sen istedin.
Gecenin yýrtmacýndan ay taþmada.
Yüreðimden sen akmada.
Azaptan þeytan çoþmada.
Bu gecede sana koþmada.
Kan toplamýþ yalnýzlýðýmýn koynunda.
Gözlerimin pýnarýnda, yolculugun bitmez.
Kipriklerimden sonra dinlen,
Gözlerimin tuzlu havzasýnda.
Kýrkikindi yagmurlarý gibi bereketli.
Herne kadar ahmaksam, ýslansamda.
Öyle sevdimki seni,
Yüzümde maskem yüzün.
Damarlarýmda akan sevdan.
Ýtildim, kakýldým, bir cüzzamlý gibi atýldým.
Her mevsim, kendi sesimde boðuldum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.