Düþler olduðu kadar gerçek, Gerçekler olmadýðý kadar yalan Her þey bittiði yerde aslýnda baþlayan
Hangi son vardýr yeni baþlangýca gebe olmayan Hangi umut vardýr kýrýldýðýnda kýrýðýyla yaþanýlan…
Bir aðýt sesi gelir duymaz mýsýn enginlerden Sýðýna varmak için debelenir ömür Depreþtikçe ya daha derin Ya da baþka kýyýsýnda denizin Gurbetine ahlarla Baþlar yeni sýlasýnda yanmalara… Açmazlarda ruh, girdabýyla Benliðini bitirir
Yaþamak aslýnda… Siyah, beyaz, gri hiç fark etmez Hepsinin özü beyazdýr nasýlsa Tüm renkleri hakkýyla yaþa… Yaþa ki Tohumsuz baharlarda Çiçek açacaðým diye uðraþma…
Ne çok, ne az hepsinden biraz Yaþarcasýna yaþamadan ölmek Aldanýrcasýna ama aldanmadan bakmak… Hayat seni kandýrmadan Sen hayatla barýþýk yaþamana bak Kim bilir yaþamak belki de bu demek Doymadan Boþluklarý doldurmadan…
Ufkun son çizgisine sabit gözler Asla yakýnýný görmezler Nasýl ki gölge sahibine butlan Düþlerin de ayný akýbete meyli Sorsan hayattýr Umut yaþamaktýr doðan her günü hakkýyla Ýnfilakýnda doðar mý güneþ? Akýl çengeline takmalý düþleri hem de en saðlamýndan Yoksa ömürdür sönük yýldýzlarýyla göz kýrpan Küsmüþ dolunaylý geceye müebbet olan
Dað eteði, zirvesine tutkun Aþký bile olurcasýna olurunca yaþamak Gölgesinden eteðine fayda arama Varsa vadinde papatyalar Seni onlar anlar Medetsiz yollarda kalma Tak saçýnýn her iki yanýna papatyalarý Yaðsýn her teline, sicim sicim umut damlasý Sevdiðinde deðil sevenin yüreðinde beslenir Gerçek mutluluk aslýnda…
Devriye dert gecelerinde Umudu þafaksýz sabahlara volta attýrma… Atýlan her adým bil ki… Fecrin, yýkýlmaz duvarýna dayanma Sebepsiz sonuçlara sebep doðurup Anlamsýzlýðý, anlama vekil kýlma…