Ellerin 2

Ellerim,
Mevsimleri yudumlar ellerinle.
Deniz fenerlerinin göz kýrpýþlarý gibi
Görünüp kayboluyordu ellerin.
Yitik yaþantýlar bulundu kavuþmada
Yakamozlar parlamaya baþladý
Ellerimiz buluþunca

Gözlerimiz ýslak
Þiirlerimiz vardý kitaplar dolduracak
Gün ýþýklarýmýz vardý
Önümüzü kapayan bulutlardan, yol bulup süzülecek
Unutulmuþ masallarý hatýrladý
Yitmiþ kelimeleri arayýp buldu
Neler anlattýlar birbirlerine
Parmaklarýmýz sýmsýcak

Dýþarda kar yaðýyor lapa lapa
Þömine kütüklerinde sihirli alevler
Kýpkýzýllýkta aydýnlanan duvarlarda
Kelimeler yetersiz
Konuþmak anlamsýz
Parmaklarýn parmaklarýma dolanmýþ ya!

Ýçimizdeki yangýnlar
Þömine alevlerine karýþýk.
Gözbebeklerimizdeki ateþ,
Bu alevlerle aydýnlýk.
Sessizliði dinliyoruz.
Bir masal gibi güzel
Ölümsüz þiirler gibi dokunaklý
Ellerim avuçlarýnda saklý

Bütün ýþýklar sönmüþ
Uzakta kýrmýzý, sarý , yeþil ýþýklar
Iþýklar dökülüyor denize.
Bir küçücük masanýn üzerinde
Mum ýþýðý ile aydýnlýk
Gözbebeklerimizin mutlu pýrýltýsýnda
Ellerim ellerinde saklý sýmsýcak

Küme küme, yýðýn yýðýn ak bulutlar
Yücesinde, çok yücesinde tanrýlar
Tüm þekiller, çizgiler , desenler
Gözükmeye baþlar gün doðarken
Güneþimiz parlar
Çiçeklerimiz açar
Hava sýcak mý sýcak
Ne hülyalý ve özlemliydik
Sanki avuçlarýmýz yanacak

Kalbim , kalbini dinliyor
Ellerim ellerinde
Kulaklarým söylenmeyen
Tatlý fýsýltýlarý dinliyor
Kelimelere , kaðýtlara, defterlere
Kalemlere ne hacet.
Ellerim seni duyuyor, seni anlýyor

Þarkýlar þiirlerle karýþýk
Þiirler en tatlý sohbetlerle
Sohbetler kahkahalarla sarmaþýk
Ellerim ellerine kavuþunca
Zaman durdu, saatler yok
Karanlýklar bitti artýk
Bulutllar sisler, dumanlar eridi
Ellerim ellerini dinliyor hasretle
Ellerim ellerini görüyor sýmsýcak
Ellerim ellerini kokluyor özlemli
Ellerim ellerini öpüyor.

Mesafeler bitti
Kilometre taþlarý yok artýk
Hesapsýz , sýnýrsýz yollar tükendi
Mevsimler avuçlarýmýzda

Hep birbirlerine zincirli
Hep birbirlerine kenetli
olsa da
Mahþere dek
ELLERÝM ELLERÝNE GENE DE ÖZLEMLÝ

Sevgi ÇETÝN
1995




Sosyal Medyada Paylaşın: