Azgýn kýzýllar, göðe meydan okur masallarda Bir gerçeðin destaný satýr satýr sayfalarda say Sonra kýlýc keser,kendine meydan okur yayý Bir gün daha doðar güneþten sadakta payý
Gün bozar sessizliði, haini þaþmýþ akþamdan Yollarý kesmiþ çalý, arý kovulmuþ tohumlardan Ne açtý ha,bir buðdayý tek baþýna yedi al zafer Bir nefer aç öldü, sen uyur gezerken bi haber
Nerdeydin dedi sordu gürlercesine kükredi ha Bit ürktü öfkesinden, kaçtý ahýr, daðlara kaftan Dönmedi, bir daha dönermi bir kere döndü ya Dönermi, dönmez karasý sardý akþamý zifir ya
Hayt dedi somuncu sinekler korktu sesinden Hoþt dedi bir ses neferler çýktý dar yerlerinden Ne dedin? bir bakayým dedi kör gözlü sýpaya Sarstý ha, tozu sustu,sonra korktu yellerinden.
Serdar TUNÇLUER Kaynak Sosyal Medyada Paylaşın:
Tunçluer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.