NAZAN
Gözlerinden aldýðým sýcak kývýlcýmlar,
Kalbimin derinliðinde nakýþ tutuyor;
Özlemimi dindiren tatlý sözlerinden,
Ümidim yarýnlara ; umutlara taþýnýyor.
Sadece ismini söyleyen dilim deðil,
Bedenimin her gözeneði “NAZAN” diyor,
Ben miyim sadece senin için aðlayan?
Bütün azâlarým aþkýna yas tutuyor.
Gözlerimden süzülen damla damla yaþlar,
Bir daðýn arkasýnda göl olup birikse,
Ferhat senin aþkýndan daðý delse bile,
Unutma sevgilim, akan su gözlerimin…
Seni görebilmek için güzeller güzeli,
Beceriksiz ellerimle, resmini çiziyorum;
Bir türlü tutmuyor aslýnýn yerini,
Mýsralarýmda da bulamýyorum, bulamýyorum seni…
Mecnun, Leylâ için deli olsa da,
Ferhat, Þirin için daðý delse de,
Kerem, Aslý için yanýp gitse de,
Ben, senin için ölürüm, ölürüm be Nazan’ ým.
Kýrmýzý gecemde, sensizlik göz yaþlarým;
Yastýðýmdaki her damla sana aittir Nazan’ ým;
Bana dönsün diye, yalvarýrým Allah’ ým;
Erimesin mum gibi; aþkým, umutlarým…
Baþkasýný seversen üç günlük dünyada;
Mutlu ol, papatyam; yüzün gülsün,
Bana söz verirsen, bu mýsralarýmda,
Aþkýmýz, ahirette sonsuza dek sürsün…
Sensizlik, gece yarýsý þiir yazmak mý?
Rüyalarýmda gezinip, gülüp kaçmak mý?
Hayali dizlerinde; uykuya dalmak mý?
Sensizlik, cevaplanamaz sorulardan mý?
Geceleri; hayali, kýrmýzý güllerim var,
Sen uyurken melekler, üstüne atarlar,
Parmaklarým arasýnda, saç tellerin gezer de;
Uyuyan prenses gibi; uyanmazsýn bir tanem…
Kaldýrým dibinde, yetiþen ot gibiyim;
Yaðmur olup gelsen, incecik bedenime.
Aðlasan da; gülsen de utanma bebeðim;
Minik ellerini uzat, buruk ellerime…
Sabah ezanýyla bitiyor, kýrmýzý gece ;
Melekler topluyor hayali güllerimi ;
Uyanmayasýn diye, yalvarýrým sessizce,
Ne olur ALLAH’ ým, ne olur:
Ölümüne sevsin beni…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.