BAKAMIYORUM

Ben dumanlý bir daðýn, koynundan çýkýyorum,
Bilmediðim, çok derin kalyondan akýyorum,
Geçtiðim her kapýya bir gül býrakýyorum,
Ardým sýra, bir daha dönüp bakamýyorum!

Halimi anlatmaya, yoktur þimdi mecalim,
Sanýrsýn uçurumda gelecekmiþ ecelim!
Anlattým anlayana, budur iþte son halim,
Düþtüm dipsiz kuyuya, asla çýkamýyorum....

Diyemem, bu tufanda, sevdiðim, beni bekle,
Yolumu kaybettim ben, çektiðim her kürekle,
Bir ömür nasýl geçer, ürkek-titrek yürekle?
Örülen duvarlarý, asla yýkamýyorum...

Aydýnlýk diye diye, düþtüm bir karanlýða,
Attýðým her adýmda düþüyorum darlýða,
Dayanamaz yüreðim, asla bu gaddarlýða,
Bir mum olsun gönlümce, neden yakamýyorum?

Boyun bükerek ansýz, güneþe küstü güller,
Hangi koyda serinler, aþkla yanan gönüller,
Geçti bahar bayramý, artýk seni kim dinler?
Yýllar oldu göðsüme bir gül takamýyorum...

Ateþ aldý yüreðim, yanar þimdi dört yandan,
Sen ol da yerimiz de, bir dakka olsun dayan,
Çýkmadý bugüne dek halimizden anlayan,
Son kez, yumdum gözümü, asla bakamýyorum!



Hayrettin YAZICI









Sosyal Medyada Paylaşın: