Küçücüktü , narin kýrýlgan bir prenses gibi. Ama çok tatlýydý.. Aniden ; hiç yoktan sebepsiz basit bir el hareketiyle dýþarý fýrlatýldý. Yere düþtü, çaresiz þaþkýndý. Birden üþüdü titreyen bedeni. Yardým istercesine , sessizce inledi. Tamda herþey bitti, sanmýþtý ki. Toprakla buluþtu toprak nazikti. Sevgiyle sardý sarmaladý, bu ufak kuru bedeni. Týpký þefkatli bir ana misali , sýcak sýcacýktý... Onu yaðan yaðmurlarla besledi. Gün geldi , büyüdü serpildi ufak prenses. Bir zamanlar kral tacý olan buðulu yapraklarý , yemyeþil þimdi. Salýnýr rüzgarlarda nazlý bir gelin gibi, efil .. efil... Kimbilir gün gelir, seni gölgesinde aðýrlar. Tatlý ..tatlý.. Belki de ýþýl ýþýl simsiyah parlak bedeniyle, sofralarda bizi aðýrlar. DEÐÝL MÝ ? KÝM BÝLÝR...:))
Sosyal Medyada Paylaşın:
flycan57 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.