şimdi terketme!

dur,
þimdi bir þey söyleme!
tek bir söz çýkmasýn dudaklarýndan...
sesin alýr rüzgar savurur uzaklara,
sen hiç bir söz etme...
dokunma!
dokunma saçlarýna süzülsün esen her rüzgarda,
býrak yüzüme deðsin,
okþasýn göz kapaklarýmý...

yok hayýr konuþma!
þimdi söyleme ne olur,
hazýr deðilim belki de bilmiyorum,
belki acý veriyor duyacaklarým
sen bir kaç dakika daha bekle ne olur?
ufacýk bir hatýrým varsa sus olur mu?
bekle biraz dinsin gözyaþlarým...

sakýn!
adým bile atma,gelme sakýn yanýma yaklaþma,
býrak izin ver süzülsün gözyaþlarým
sakýn silmeye kalkma bile!
yaklaþma lütfen,
kokun gelir buram buram burnuma;
aðlatma daha fazla lütfen,
özür de dileme!
özür dileyecek bir þey yok...

sadece dur karþýmda...
öylece dur,izin ver izleyeyim seni;
bir kaç saniye...
yere oturup biraz soluk alayým izin ver!
nefesim kesiliyor,biri boðazýma çöküyor sanki,
sanki yaðmur yaðýyor içime!
içim ýslanýyor bak;
her saniye daha çok ýslanýyorum...
bir yanda sen varsýn bir yanda yaðmur,
deðme kalsýn gitmeyin ikinizde!

az sonra söylersin,
acele etme olur mu?
zaten bende gideceðim birazdan...
sen gittikten hemen sonra!
duramam ki buralarda,
sen olmadýktan sonra?
birazdan söylersin þimdi söyleme;
ne olur bir kaç dakika daha ver?
þimdi terketme...

Sosyal Medyada Paylaşın: