Bir bedel ödüyorum tüm hatalarým yüzüne, Ve mütemadiyen acý çekiyorum sensizliðimde. Özledim her zerreni, ezberlerimin hepsi karþýmda, Yüküm çok aðýr, yokluðun aþýrý ýzdýrap çektiriyor bana…
Sesin, gülüþün hala kulaðýmda… Aðlýyorum o tatlý anýlarýmýzla. Gözlerinin bakýþý her an karþýmda. Olmuyor yapamýyorum sen olmayýnca…
O kadar eksiðim ki sensiz, her duvarda yüzün var. O kadar istiyorum ki seni, içimde koca bir hüzün var… Son bahar yapraðýnýn dökülüþü gibi dökülüyorum yavaþ yavaþ hayattan, Yüreðimde zamansýzca acýyan bir sancýyla…
Bomboþ gün geçiyor yine sensiz, Ve yine gün batýyor yüreðime… Koca bir asýr gibi geçti, yokluðun sebepsiz, Dün gibi gözlerim yollarýný geleceksin diye…
Ne bir haber ne bir telefon var senden gayrý… Artýk güneþ sessiz doðup batmaya baþladý. Ruhumla geziyorum etrafta bedenim görünmüyor, Boynum eðik sensizliðe, artýk zaman kalmadý…
Ya gel ya da gel artýk…!!!
RÜZGÂR Sosyal Medyada Paylaşın:
ruzgar_809 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.