HANİ ANNE...
Ruhun ebedi yolculuðuna çýkarken
Rüyalarým seni aradý,yanýnda ben yoktum anne.
Soðuk iklim rüzgarlarý penceremde
Acý acý ýslýklar çalarken
Elimde fotoðrafýn sana sarýlýp aðladým anne…
Gözlerin ,her dem acý ýzdýrapla bakan gözlerin
Gözlerimin önüne geldi yine yanýk buðday tenin
Bu feleðin çemberi dar geldi
Yüreðimden birkaç damla döküldü ‘Anne..Anne…’
Hani þekerli suda ekmek ýslatýp
Çay kaþýðý ile yedirdiðin geceler
Hepsi bir bir geçti bu gece.
Eski þalvarýndan yýrtýp
Altýma baðladýðýn bezler…
Kaç þiddet seli geçti baþýnýn üstünden
‘Çektiðim acýlarý yazsam
Dünyanýn en acýklý romaný olur’ derdin ya
O romanda yine ruhunda saklý kaldý anne…
Mahallede acý biber kýzartmasý yiyemeyen
Duyarsýz komþular vardý da
Kapýp bize getirirlerdi ya anne.
Biz acý yemeyi, acý çekmeyi
O acý biberlerden öðrendik.
Anne senin için bir acý biber diktim saksýya
Her bakýþta seni hatýrlýyorum.
Bir de komþularýmýzýn
Acýdan baþka yemek getirmeyiþlerini…
Hani anne, ben liseye gidiyordum.
Sabah ilçe otobüsüne binmek için
Köy meydanýna inmiþtim.
Sen ýrgatlýðýna gittiðin heriften
Ýki günlük alacaðýný istemeye gitmiþtin…
Hani o hurda minibüsün ardýndan bakarken
Beni görüp üzülmesin diye gözyaþlarýný saklardýn
Uzaklaþýrken silerdin ya
Ben en son noktada gözyaþlarýný siliþini görürdüm anne…
Þu ekin tarlasý senin
Bu ekin tarlasý benim
Al sana içanadolu’nun yanýk topraðý
Her karýþýnda hep senin parmak izlerin…
Mahalleli kadýnlar hep seni sorarlardý
‘A be kadýn çýk aramýza bir kere’
‘Üç beþ laflayalým a kadýn Emine’
Senin iþin baþýndan aþkýn laflayamazdýn…
Elbilseler gelirdi hani anne
Ýzmir’den Ýstanbul’dan
Hep zenginlerin giydiði fantastik olanlardan
Hepsi yepyeni gelirdi bize
Ama hiç biri giyilmezdi bizim köy yerinde.
Gene de içlerinden renkleri tutanlarýný keser
Eskimiþ elbiselerimize yama yapar giydirirdin.
Hani ayakkabýlar gelirdi anne
Hepsi yüksek topuklu ayakkabýlar.
Kýz kardeþlerim giyebilmek için
Topuklarýný keserlerdi…
Büyük gelenler önemli deðildi
Ýçini keçe ile doldurur
Bize uydururdun ya hani
Hani anne ikiyüzlü insanlarý
Sevmeye baþlamýþtýn
Çevrende yirmi yüzlü insanlar vardý da.
Bizi tek yüzlü yetiþtirmeye çalýþmýþtýn.
Hep dua ederdin
‘Allahým beni ele muhtaç etme’ diye
Bu dualar semada kabul görür
Kimseye muhtac olmazdýn.
Kolun yen içinde kýrýlýr
Baþýn fes içinde yarýlýrdý.
Kerpiçten evimizi yapýyorlardý
Yalýnayak çamur çiðnemiþtin
Hepsini tahtadan geçirip kerpiç yapmýþtýn,
O zaman topal bir merkebimiz vardý hani.
Onca kerpici bu merkeple
Onca yoldan taþýmýþtýn…
Bir gün usanmýþtýn el evinde oturmaktan
Daha inþaatý bitmeden bir odasýný sývamýþtýn.
Pencere yaptýramamýþ yerine þeffaf naylon çakmýþtýn…
Anne bugün o evin pencereleri var.
Perdeleri var, hem de en güzelinden.
Tuvaleti de içeriye aldýk
Yanýna birde banyo yaptýk.,
Ama sen, mutfaða yaptýrdýðýmýz
Mermer tezgah üzerinde bulaþýðýný
Yýkayamadýn ki anne…
Hani anne, babam kahvehaneden eve gelir
Senden sigara parasý isterdi
‘Yok bende ne arasýn para’ derdin
Babam sýkýþtýrýr ‘Git nerden bulursan bul’
Derdi ya sana
Babam bugün yine ayný anne.
Gene sigara içiyor…
Yaþlýlýk aylýðýndan içiyor anne…
Gönlüm hep seni en güzel yerlere götürmek istedi
Bir gün en güzel elbiseleri
En güzel yiyecekleri teklif etmiþtim de sana.
‘Her þeyin mevsimi var oðlum
O mevsimi sizin baharýnýzda tükettim ben’ demiþtin ya hani…
Hani evimizde su yoktu anne
Çamaþýrlarý dereye götürür
Hepsini tokmaktan geçirirdin.
Oraya serer, orada kurumasýný bekler
Akþama çuvalla basar eve gelirdin.
Sonra evimize su gelmiþti ya anne
Oturup mutluluk gözyaþlarý dökmüþtün hani
Yýllar geçmiþti anne
Sana bir anneler günü
Bir çift altýn küpe almýþtým.
Sen yine kardeþine lazým diye
Hiç takmadan satmýþtýn.
Ben sana layýk oldum mu ki anne
Sana kaç iyi kelime döküldü dudaklarýmdan
Ve kimbilir kaç sözüm seni yaraladý.
Babam, akrabalarým içinde açan
Boynu bükük kardelen çiçeðim.
Sen kendi hayatýný bize sattýn
Yine dimdik yine koskoca yüreðinle
Kalbimin en derin yerinde yine ayaktasýn…
Yine ayný kadere talip
Yine ayný enstrümanlarý çalmaktasýn…
Bu gün anneler günü anne
Sana bir dua gönderiyorum
Cennette ayaklarýnýn altýnda
Son defa bir yer istiyorum
Seni koklamak ,seni duymak
Sende kaybolmak istiyorum…
CANIM ANAM…
TÜM ANNELERÝN ANNELER GÜNÜNÜ KUTLARIM...
KONYA 09/05/2009/ SAAT:15:40 CUMARTESÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
kellecioglu halil Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.