Enbiyanýn ve dahi evliyanýn en baþý;
Muhammed Mustafa’dýr (S.A.V.)* hilkatin temel taþý.
O beþerdi ve lakin, Fevkinde mahlûkatýn;
Nüvesi ve de özü, Muazzam kâinatýn.
Çok çetin bir devrede tebliðe memur oldu;
Altmýþ üç yýl yaþadý, Ümmete örnek kuldu.
Ahir zaman nebisi baþka Resul yok vâki;
Varisler olacak ki, kalsýn dinimiz bâki.
Ýþte o varisler ki kavi otuz üç halka;
Ýlim, feyiz, nur ile cümlesinde alaka.
Ebu Bekri Sýddýkla (R.A.)** Sevr-de temel atýldý;
Hiç sönmeyecek ýþýk maðarada yakýldý.
En baþta Ebu Bekir (R.A.) sonra þah Selman-ý Pak;(R.A.)
Nurdan çýðýr açýldý, gönüllerde ak mý ak!
Kasým bin Muhammed ki ( k.s.)*** feyizdir onun aþ’ý;
Secdeleri ýslatýr, Seherlerde gözyaþý.
Ýmam Caferi Sadýk ( k.s.) Elmastýr az bulunur;
Sevgi ve Muhabbeti, Ümmete arz olunur.
Beyazýt’ý Bestamî,( k.s.) Zamanýnýn sultaný;
Rabbim seçmiþ bunlarý, ey gafil iyi taný.
Ebu-l Hasan harkanî, ( k.s.) Anadolu’ya bekçi;
Ebu Ali Farmidi ( k.s.) Nur baðýnda çiçekçi.
Yusuf’u Hamedanî,( k.s.) Yesevî’nin hocasý;
Ve açmýþ Gül zarýn da, Gucduvanî (k.s.) goncasý.
Ebu Bekir’den (R.A.) sonra, ikinci büyük kutup;
Ab-dul Hâlýký veli,( k.s.) Masiva’yý unutup.
Hace Arif Rivgirî, ( k.s.) Mahmut Ýncir Faðnevî, ( k.s.)
Arif’i Ramitînî; her biri ilim evi.
Muhammed Baba Semas,( k.s.) Seyyidi Emir Kilal; ( k.s.)
Muhammed Bahaüddin, ( k.s.) üçüncü büyük hilal.
On beþinci nur halka, sýrrýn sýrlý sýrdaþý;
Nak-þý bent olmuþ gönle, Nefis ile savaþý.
Alaaddin-i Attar, ( k.s.) Yakup Cehr’i peþ peþe;
Cümle varisi Resul, Nur vermiþler Güneþe.
Übeydullah Ahrar’la, ( k.s.) Hace Muhammed Zahit;( k.s.)
Derviþ Mehmet (k.s.) cümlesi, Nur yolunda mücahit.
Muhammed Haceðî ve ( k.s.) Muhammed Bakî Billah; ( k.s.)
Ýmamý Rabbani’yi, ( k.s.) Rahmet göndermiþ Allah. C.C.****
Ýki bininci yýlýn Müceddidi Serhendî;( k.s.)
O ki dördüncü büyük, Kutup baþý efendi.
Hace Muhammed masum, ( k.s.) Babasýnýn göz nuru,
Þeyh Seyfüddin Arif ki;( k.s.) Zamanýnýn süruru.
Muhammed Nur Bedvanî, ( k.s.) Þemsüddin Habibullah, ( k.s.)
Abdullah-ý Dehlevî ( k.s.) ve cümlesi Ehlullah.
Hafýz-ý Ebu Sait, ( k.s.) Habibullah Can-ý Canan, ( k.s.)
Muhammed Mazhar iþ-an, ( k.s.) Can-ý Canan nur saçan.
Mevlana Sýracüddin, ( k.s.) otuz ikinci durak;
Sona yaklaþtýk artýk, ortalýk biraz kurak.
Ýþte bu çorak iklim, bir daha yeþerecek;
Son varisi Resulle, olgunlaþýp erecek.
Nur halkanýn en sonu, hem maddi hem manevi;
Ebu-l Faruk Süleyman Hilmi Silistirevî. (k.s.)
Ýlmi aydýnlatacak, yevmi kýyama kadar;
Hoca paþa sofrasý, nasibi olan tadar.
Rabbim seçti hepsini dinine hâdim kýldý;
Nefis Þeytan kahroldu, Esfelîn’e yýkýldý.
Salât Selam Resûl’e, Hem de varislerine;
Garibî dost ol, dost kal, Cemî-i cümlesine…
Garibî-Salih Yýldýz…….04.04.2009
* (S.A.V.)Sallallâhu Aleyhi Vesellem.(Salât ve Selam onun üzerine olsun.)
**(R.A.) Radýyallahü anh.(Allah c.c.ondan razý olsun.)
***(K.S.) Kuddise Sýrrýhû (Allah c.c. Onun sýrrýný mukaddes etsin)
****(C.C.) Celle Celâlühü.(Onun þaný çok yücedir)
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.