Bir çocuk tanýdým Gölgesi çok gelirdi, Bulut kokar, siste gezer Iþýðý giymezdi.
Aynalar bilirdi bunu Onu göstermezdi. Su bilirdi Bir de camlar: Gülmeyi sevmezdi…
Bazen çocuklar geçerdi yanýndan Bazen de kendi Oyunlar arasýndan. Bakmazdý, duymazdý Ya kanarsa yakalamaçýn sayýþmasýna? Ya top çarparsa ayaðýna? Kulaðýna misketlerin þýkýrtýsý takýlýrsa Gülmez miydi?
Bilirdi çocuk Tekrar büyümek istemeyeceðini…
Yeri hep kaldýrýmlar oldu, Kalabalýk caddelerde Çocuk seslerinin seçilmediði, Kendi sesini duymayý da býrakmýþtý, Omzunda boya sandýðý taþýdýðýndan beri…
ezgi ç. 08.05.2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
sarı yapraklar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.