Yüreðimde döl tuttu, asla onulmaz yara,
Kaç yýldýr acý tütün ekiyorum daðlara...
Kafesi gagalayan, kanadý kýrýk kuþum,
Ben bittim de bitmedi, sarpa sardý yokuþum.
Eðilip de çok zaman, okuyorum içimi,
Gam düþtü talihime, ben yapmadým seçimi.
Adem’den ne farkým var, çýksýn bahtýma Havva,
Kovulsam da cennetten kurardým ben de yuva.
Yüreðim de taþýrým, cenneti, cehennemi,
Ateþten güller açar, kim ne bilir sinemi ?
Geceyle beyazlýyor, karla kararýyorum,
Ateþte gülümsüyor, buzlarla yanýyorum...
Çiçeklerim sulanýr, ateþten nehirlerle,
Vurulurum an be an, bana bakan gözlerle...
Ýmzalanýr her akþam, gönül mütarekesi,
Sicilime iþlenir, bir ömrün terekesi...
Günde kaç kez kýrýlýr, kalbimin kristali ?
Acýtýyor canýmý, bir eþkýya postalý!
Ne gün aþ ereceðim, ben mavi dalgalara,
Kabuk baðlar mý anne, içimde ki bu yara?
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.