Babaların kalbi taştan mı GÜLÜM
Sinemi yaralar, senin bu halin
Babalarda yürek, yanmaz mý GÜLÜM
Görüyorum bitmiþ, senin mecalin
Acýlar icime, inmezmi GÜLÜM
Herkes biliyor ki, hep ana aðlar
Babalarýn kalbi taþtan mý GÜLÜM
Ýçimi yararsan, hicraným çaðlar
Dertlerin içime ,sinmez mi GÜLÜM
Bir iðne batýmý, yaranda bile
Ateþle yüreðim, yanmaz mý GÜLÜM
Sýrtýna yüklenen, tükenmez çile
Babana tonlarca, binmezmi GÜLÜM
Anandan akanlar, silinir kurur
Babandan göz yaþý, çýkmaz mý GÜLÜM
Ýçine akarak, yürekten vurur
Acýlar çoðalýr dinmez ki GÜLÜM
Bilirim yufkadýr, ana yüreði
Babanýn özü pektir,BE GÜLÜM
Sýzlayan burnumun etten direði
Kalbimde kor ateþ, sönmez BE GÜLÜM
Babalar kederini,dýþa vurmazlar
Hep içinde acý, kalýr BE GÜLÜM
Sancýlar çekerek, birþey sormazlar
Bir türlü acýlar, onmaz BE GÜLÜM
Yüreðinde ateþ küllense bile
Hep kor’lar içinde, saklýdýr GÜLÜM
Saçlarý aðarýp kapýlsa yele
Bahtýna aklarý konmaz BE GÜLÜM
Küllenen ateþler sönsede yine
Yanmaya kývýlcým yeter BE GÜLÜM
Yer yoktur içinde öfkeye kine
Hep kötü olacak sanmaz BE GÜLÜM
Hasan KARABAY
6.5.2009
bA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.