Yüzüp durdum yýllarca Kalbimin derisini Sen bir avuç tuz ile Gövdemin az ötesinde Bekliyorken üstelik
Çektikçe daraðacýna Baðýrdý inadýna Ben de bu yaradan hey dost aþka giderim diye Üç adýmda biter sandý Sevda denen uçsuz çölü Urganý geçirip ince boynuna Ýlle de ben fýrlattým Yaralandýðý gülü
Benim suretimde gizli Aþkýn yüzü dedikçe Sürdüm aðzýna býçaðýn Soydum bir elma gibi Aþka þirk koþan kalbimi
Þimdi teninden üryan Usul usul atýyor Uslandý artýk kalbim Ne zaman aþk desem Yüzünü kapatýyor
Barýþ Çelimli Sosyal Medyada Paylaşın:
Barış Çelimli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.