……….Ölüm’ün ateþi... Gözlerime deðdiði an Yüreðim yanacak. Bütün renkler solacak, Bütün ýþýklar sönecek. Ýçim acýyacak. Yaþayamadýðým hayaller Tadamadýðým mutluluklar. ……….Ýki damla yaþ dökülecek Ruhumun derinliklerine. Son isteðim sorulduðunda Haykýracaðým belki de Ömrümün sonbaharýnda Kum saatim kýrýlmadan Sevmek ve sevilmek istiyorum diye. Haykýrýþlarýmý duymayacak hiç kimse. ………..Ben yine. Karanlýklara dalacaðým Her adýmda daha daha derinlere Peþimde ise Her dakikasý piþmanlýk dolu anýlar. Ýçimdeki mevsimler hep Sonbahar. …………Sonunda Kum saatim kýrýldýðýnda Her þeyin yok olduðu noktada Ýnci tanesi bulan dalgýç gibi Bulacaðým kendimi. ………..Ýþte o an ruhumdan Ýki beyaz güvercin yükselecek Biri sevgilerimi, diðeri kaygýlarýmý Taþýyacak kanatlarýnda Sevgilerimi denizin yakamozuna. Kaygýlarýmý gecenin kucaðýna gömecekler. Mezar taþým olacak bembeyaz mermerden. Üzerine yazýlacak. ………….Ölmeden ölümü yaþýyordu ZATEN....!
Sosyal Medyada Paylaşın:
SONimza Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.