Yüreðim çar nâçarken, Düþer gam sayfalara. Alabora gemide söz düþer tayfalara. Söz yoksuluyum lâkin, sükût etmeyi bilmem. Sükûtun sarayýna davet edilsem gelmem.
Birkaç söz bir kaç dize. Getirmez aþký dize. Yazdýðýmý görenler, Söz birliði etti de. "Býrakýn þairliði, Þiir ki neyinize." Biz bizi tanýmazken, Söz sultan oldu bize.
Nice söz arasýnda, Tahta kuruldu þiir. Þiirin zirvesinde, Söze vuruldu þair. Kendi aðýr yaralý, Þiiriyse komada. Diyecek sözü yoktur, Gayrý bundan maada.
Çar nâçar birkaç satýr, Toplayýnca üst üste. Toplayanýn suçu çok, Süsü süsleyen süste.
Söz hamalý olunmaz, Düþer sözler yazýya. Yazý yaban gezerken, Gem vurulmaz tazýya.
Ben ki bir kalem alýp, Söz peþine düþeli. Þiir þiirliðinden utanýr oldu beli. Belasýyým þiirin bu külhana düþeli.
Sabah akþam elimde, Esir kalemle kâðýt. Þiiri mevta ettim, Yakýn canlar siz aðýt.
Engin söz deryasýnda, Damla deðil zerreyim. Ýdam ettim þiiri, Þimdi nere gideyim.
Kýrayým kalemi de, Gönle ceza vereyim. "Zýrva tevil götürmez" Derler eskiden beri. Ben yine zýrvaladým, Dostlar hoþgörün beni. Ankara,07.05.2009 Ý.K
Sosyal Medyada Paylaşın:
zakir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.