GURBET ELLERİ
Ey felek ne ettim sana ben,
Attýn beni gurbet ellerine
Anam, babam memeleketim,
Hasret kaldým sevdiklerime...
Burnumun direði sýzlar, memleketimi anýnca
Bende hayal kýrýklýðý, gurbet ele varýnca,
Vatansýz yaþamak ne zormuþ!
Özledim demek dile kolaymýþ...
Gurbet kuþuyum aðlar dururum,
Bülbülün güle hasreti gibi
Birgün memleketime kavuþurum...
Gözümün nuru annem, emanet can Allaha
Yanar kavrulurum yaptýklarýmý hatýrlayýnca,
Bilemedim kadri kýymetinizi,el oðlu için üzüdüm hepinizi
Af edin bu isyankar yavrunuzu...
Anneciðim resimlerinle avunurum.
El sürdüklerini öpüp koklarým
Biliyorum buda benim imtihaným.
Belki yetiþemem helalik almaya,
Dualarýnýz eksik olmasýn þu yalnýzlýðýmda...
Hep yüzün gülsün emi... Anneciðim...
TUÐBA ÇELÝK...memleketimi anýnca hep yüreðim yanýyor...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.