yara izleri
yara izleri kaldý geriye kavgalarýmýzdan; sadece kendimizle deðil
anýmsatmak için müptelalýðýmýzý; sevgi ve nefrete dair
acillerde kuyruktaydýk hatýrlarsan, birbirimizsiz akþamlarda
hep derinden kesiyordu yalnýzlýk, melankolik þarkýlarla
sevdik evet bir zaman için; kendimizden kaçarken özellikle
kimsesiz çocuklar gibi olmaktan korktukça sýðýndýk,
sýkýca saran kollara, öpüþlere, bakýþlara,
seviþtik korkusuzca,saklayacak bir þey olmadan
benlerimizi, yara izlerimizi keþfettik tenlerimizin mahreminde
yeni bir adayý keþfedermiþ gibi gururlandýk
sonra...
sonra herkes kendi istediði olsun diye bir tarafa çekti
üsluplar sertleþti, içkiler içildi, kaygýlar belirdi
sigara üstüne sigara, baþka bir adam/baþka bir kadýn girecek korkusuyla araya
duygusuzluða dönüþüm, anlayýþsýzlýða dönüþüm
kýskançlýk...
ihtiras, tutku yavaþça eritti akýþý, kimse temize çýkaramazdý kendini artýk
oysa çýplakken ne güzel de sokulurduk birbirimize, güvenle
yara izlerimizi öperken, ýslatýrdýk dudaklarýmýzla anýlarýmýzý
birbirimizin çocukluðunu dinlerdik, gülerdik haylazlýklarýmýza.
halbuki ilk dokunan olamadýk acýyan yerlerimize hiçbir zaman
hep hastane çýkýþlarýnda raslamamýz da bundandýr belki de
acýyý tekbaþýna yaþýyordu insan çünkü,
yaralar açýkken tiksindiriyordu.
ses tonlarý, seçilen kelimeler farklýlaþýyordu ayrýlýlklarla
aslýnda hep bir yabancýyla birlikteydini ima edermiþ gibi
sonra...
sonrasý yalnýzlýða geri dönüþtü, çýðlýk attýran þarkýlara, iç sýkýntýsýna
bir süre boþlukta vakit geçirilirdi, sýkýþan kalplerle oyalanarak
sonra soðururdu yara izleri dokunuþlarý, öpüþleri
hiç yaþanmamýþ gibi saklardý aþklarý, anýlar labirentinde
bu anafor...
ilker demir
05/05/2009
izmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.