Gecenin en karanlýk zamanýyým ben en siyah yeriyim dumanlý þehrin koyu renkler vadisinin puslu bir maðarasýndayým... güneþi hissederim ama en korkunç karabasanda kimse ýþýk tutmaz bana gölgeler üstüme düþmüþ yine ta gecenin köründen yaþamak isterdim ama ne çareki körüm ben
Ya sen hiç karanlýðý kör bir gözden gördün mü? bilmem ki bayýldým mý,uyudum mu,öldüm mü?
Sosyal Medyada Paylaşın:
zırdeli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.