Ben þu maðrur daðlarýmýn en ücra yamaçlarýnda açan el deðmemiþ, sarý Nergis sevgilinin gözbebeði... ..................... Karanfil diye vermiþler isim hava atýp dururum, kim demiþ ki dilsizim, yürekleri vururum... .................. saksýdaki bir gül ’ üm yalnýzlýðýmý nasýl anlatabilirim dört duvar arasýnda kalan, muhabbet yemiþ biri gibiyim sevgiyle beslenmeliyim..
Þu ; sarý, beyaz papatyalar, bedenlerini sermiþler güneþin gülüþüne. kuþlar ise cývýl cývýl sevgi nakaratlarýnda bense bir kardelen çiçeðiyim kar’ýn tam ortasýn da .............. Kardelen kardelen sen kýþlarý bahara döndür diyorsun ya ! yüreðinden sen her kýþ baharý düþün.. çiçeklerimi yakma , alevleri söndür, solarsýn ansýzýn, kabusa döner düþün. Her kýþ baharý düþüneceðim sevgiyle beslenmeliyim.. Ancak öyle yaþarým.. Gönül koyma sevgimize kimbilir........ BELKÝ DE; itiraf edemediðimiz aldanýþlarýmýz yüreðimize..
Sevdanýn yangýnlarýnda býkmam usanmam umutlarý yaþamaktan, yollara bakmaktan. Geleceði bekleyeceðim, ayrýlýðýn acýsý ne kadar vuslatýn hazzý o kadar. Günleri haftalara , aylara aylarý , yýllara ekleyeceðim. Baharlardan umudum olmasa da, ben yine de bekleyeceðim.... Sosyal Medyada Paylaşın:
sevda çiçeği Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.