Yine bir sala okunur.. Bu kaçýncý sala.! Yine kim ölür.. Babamýn torunu olur, arkadaþýmýn ise babasý ölür... ’Bu nasýl bir dünya ki ; hikayesi zor..’. Kimini güldürür, kimini yetim kor. Biri elveda der , çýkarken otelden mahzun , üzgün.. bavulunda biriktirdiði sevaplarý , günahlarý vardýr, geri dönmesi imkansýz.. Diðeri gülücükler savurur merhaba dediði dünyasýna hayata sýmsýký tutunur. Hayat bildiði, .............sýkýca tuttuðu annesinin parmaðýna .............umarsýz.. iþte hayat böyle ............hesapsýz. Kimi konaklar gider, kimi sýrasýný bekler. VAKÝTLÝ VAKÝTSÝZ.. ’týrnak içerisindeki söz;Necip fazýl’a ait dir’ saygýlarýmla gezgin baþlýðýda düzelttim ,oldumu...
Sosyal Medyada Paylaşın:
sevda çiçeği Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.