KİM NEREDE KUL?

Bilinmek içindir, bunca renklilik,
Kimisi güllerde, kimi harda kul.
Zýtlýklar içinde, bunca ikilik,
Kimi geniþlikte, kimi darda kul.

Her nereye baksam Allah vergisi,
Her þeye kuþatmýþ aþký, sevgisi,
Eseri aþikâr, gizli kendisi,
Kimisi að yâr da, kimi yâr da kul.

Testiler sakiye, kadehler dem’e,
Þaraplar dudaða, Erenler cem’e,
Meydan küheylana, küheylan geme,
Kimisi þenlik de, kimi zarda kul.

Bir yanda inkâr, var bir yanda “Beli”
Hayýr-þer içinde, þu insan seli,
Zengini, fakiri, akýllý, deli,
Kimi yaratana, kimi yurda kul.

Cahiller cehline, arifler Hakka,
Abit ibadete, âþýklar aþka,
Hayvanlar âlemi daha bir baþka,
Kimisi aslana, kimi kurda kul

Muhammed her yerde, Halil yanýþta,
Yunus bir balýkta, Ýsa barýþ da,
Nuh tufanda, Eyüp derde dalýþta,
Kimisi miraçta, kimi “tur”da kul.

Ferhat’lar Þirin’e, Mecnun Leyla’ya,
Kimisi belaya, kimi Mevlâ’ya,
Kimileri “L” ya, kimi “ÝLLA” ya,
Kimisi yokluk ta, kimi var da kul.

Canlýsý, cansýzý, bütün beþer de,
Ya hayýr içinde yahut ta þer de,
Her varlýk, olmasý gereken yerde,
Kimi cennet de, kimi nar da kul.

Yaralým, padiþah kula daralmaz,
Kullanan olmazsa, kulluk da kalmaz,
Bu bir gönül iþi, akýllar almaz,
Kimi aþikârdýr, kimi sýr da kul.

30.09.2001 Mustafa Yaralý


Sosyal Medyada Paylaşın: