YÂR DEDİKÇE, YARALADI YÂR BENİ
Sormayýn dostlarým, derdin ne diye?
Yâr dedikçe, yaraladý yâr beni.
Belki ceza bana, belki hediye,
Yâr dedikçe, yaraladý yâr beni.
Kendi murat aldý, murat vermedi,
Dünyayý baþýma yýktý, örmedi
Aþkýmý kabule, lüzum görmedi,
Yâr dedikçe, yaraladý yâr beni.
Dikeni baðrýmda, gülü gönlümde,
Gülmedi bahtýma, bir kez ömrümde,
Pervane misali yanýp, söndüm de,
Yâr dedikçe, yaraladý yâr beni.
Her yüzden göründü, hedef þaþýrttý,
Cefalar yükledi, boydan aþýrttý,
Baþýmdan belalar döktü taþýrttý,
Yâr dedikçe, yaraladý yâr beni.
Kâh pazara çekti, bir pula sattý,
Kâh bühtan ettirip, zindana attý,
Kâh tatlý aþýma, zehirler kattý,
Yâr dedikçe, yaraladý yâr beni.
Zerre olup, konsam dedim süsüne,
Ölmüþüm, bitmiþim onun nesine,
Hiç kulak vermedi, dertli sesime,
Yâr dedikçe, yaraladý yâr beni.
Deva merhemini, mihnetle kardým,
Verdiði dertlere, minnetle sardým,
Önünde eðildim, secdeye vardým,
Yâr dedikçe, yaraladý yâr beni.
Hem baðrýna bastý, hem de unuttu,
Vurdukça aðlattý, sevdi uyuttu,
Yardan yara attý, yâr diye tuttu,
Yâr dedikçe, yaraladý yâr beni.
Beni can evimden, vurdu vuralý,
Ben bende deðilim, gönlüm yaralý,
Azatsýz tutsaðý, oldum olalý,
Yâr dedikçe yaraladý yâr beni.
06.08.2000 Mustafa YARALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.