hangi kapý sancýsýný koymaz odaya
ve hangi yar ölmez aynalarýn dilinde
daðlar öfke kusar gül kurularýna
çiðdemler yolarsýn geçmiþten aþk diye
ve sen sala beklersin acýlar yok alsun diye
ruhunu arýtmak için ayna koyarsýn yar kuyularýna
çalarsýn karayý kaydýrýlmýþ þehir yollarýna
ve sancýlanýrsýn kurgusunu yarým býraktýðýn aþklarýna
ve sen dökülürsün son bahar yapraklarýnda savruk sahifeler gibi
köz düþürüp yakarsýn ayna karþýsýnda
koyarsýn yanýklarý yaktýðýn yar yanýna
hayat serüvenin kayarken yaný baþýnda
mangal yaptýðýn yüreklere bakarsýn
merhametsizce yürür adýmlarýn
umarsýz kaldýðýn yanýk kokularýnda
ve sen kaybolursun köz düþen yanýnda
köz düþürdüðün tarlada alazlarda...
’’sevdalara tutuþturulan her bir köz; gelecekte dünyayý yakan bir
kývýlcýmdýr’
05-05-2009 hayrettin