(Bu þiire küçük bir anýmla ilgili not;)
"Yýllar önce, mahallmizde iki büyüðümüz vardý. Birisinin adý Mehmet, diðerinin adý Hasan’dý. Ama biz kýsaca, memo ve haso derdik. Çünkü o zamanlarda, haso lakabý genellikle kürt olan insanlara söylenirdi. bu nedenle, her ikisi de mahallemizin adeta gülleriydi. Daha sonralarý ise ve nedense birileri, haso ve memo gibilerini üzdü. Ayrýmlar neticesinde, her iki arkadaþ da, birbirine nedense düþman gibi oldu. Ama bir gerçek kaldýki, o da, hasonun ve memonun birer analarýnýn olduklarýydý...
Nacizane duygularýmla, geçmiþteki bu güzel büyüklerimle yaþadýðým anýmý paylaþmak istedim...
Uzaklara, çok uzaklara baktýðýmda
Oralardan, bir yerlerden insanlarý görüyorum
Yolu, yolda giden araçlarý ve denizi
Ve düþünüyorum uçsuz, bucaksýz dalgýnlýðýmla
Memo, hasret kardeþine, anasýna
Orada, o yerde, o ana aðlýyor
O baba aðlýyor, o kardeþ aðlýyor
Ama, ama Haso aðlamýyor
Memo, kardeþinin yerine koymuþ Hasoyu
Haso, kalbinin dýþýna, kardeþi saymadýðý Memoyu
Ve baktýðým yolda, hain, rezilce bir pusuda
Anasýnýn bile aðlamadýðý Haso avlamýþ,Pusatsýz Memoyu
Ben ise uzaklara, çok uzaklara
Gözlerimi düþürdüðüm denizin maviliðine
Baktýðýmda gözlerim, kýzýla dönüþtüðünde
Yüreðimde oluþan sýzý, sanki kýzýl deniz
O ana aðlýyor, Memosuna ve Hasosuna
Oralarda, bir yerlerden bir þeylerle
Uðurlarken þehidini gözlerinde birikenlerle
Ve aðlayacak, aðlayacak durmaksýzýn, hem Hasosuna, hem Memosuna...
13.06.2007 Mustafa GÖKÇEK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.