Yalnýzlýðýma boðuldum þiirlerimle
Yoldaþým kalemim kâðýdým sýrdaþým
Eskiden sen vardýn þimdi hayalinde olsa varsýn
Sadece ayrýlýk dolu þiirlerimde yaþayacaksýn
Neden nefret edeyim ki sana
Aðlýyorum her gece ayrýlýðýmýza
Dilin yalan söyler gözlerin acý verir bana
Hayallerimiz vardý ya o gece yaðmurda
Son sözün karýþtý topraða çekip gitti umutlarýmla
Þimdi yaþýyorsun kalemimin ucunda
Görüyorum seni bembeyaz kâðýdýmda
Þimdi ne rüyalarýma ne hayallerime gelmiyor
Acý olsa da gül yüzün gözlerin
Aslýnda bahane son sözlerin
Ellerinin sýcaklýðýný hissetmiyorum ya artýk
Yaþasam ne çýkar ölsem ne
Girse kara topraða bedenim çürür
Ruh kalýr mahþere sevginle
Beni anca yaþatacak olan þiirlerim
De git kurtuldun
Bitti artýk derdin kederin…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.